"Ons FJC is de laatste 5 jaar enorm gegroeid. Wij groeiden als casusregisseurs niet alleen in aantal, maar ook in kennis en kunde. En deze expertise zetten we ook in, in de eerste plaats voor de vele mensen die we in ons werk tegenkomen en die gebukt gaan onder moeilijke gezinssituaties. Maar we proberen ook de vele professionals die we op het werkveld tegenkomen te ondersteunen wanneer zij op hun beurt geconfronteerd worden met vaak moeilijke en complexe situaties waarin geweld soms de bovenhand neemt.We doen dit o.a. door intervisiegroepen te organiseren."
Aan het woord is Katrien Monsecour. Sinds 2019 versterkt ze als casusregisseur ons team en ze begeleidt ook onze intervisiegroepen.
Vertel eens Katrien, hoe is het FJC op het idee gekomen om intervisie te gaan aanbieden?
“Wel al heel snel na de start van ons FJC merkten we dat het werken met gezinnen als er sprake is van geweld wel iets doet met de hulpverlener als mens. Je wordt heel vaak geraakt door de zwaarte van de verhalen van mensen en soms ook door de schokkende feiten die je hoort vertellen. Het is niet evident om dan als hulpverlener overeind te blijven en in je kracht te blijven staan. We merkten dit op bij onszelf als casusregisseurs, maar ook bij de vele hulpverleners rondom ons.
Zo ontstond het idee om mensen samen te brengen en hen te laten reflecteren over wat het doet om met geweld in gezinnen te werken in de vorm van een begeleide intervisie. We doen dit vooral om hulpverleners te ondersteunen en sterker te maken in het werken met intrafamiliaal geweld als thema."
Dat is een mond vol, kan je even vertellen wat dit betekent ?
“In een intervisie ga je uit van de krachten van de groep en ga je proberen om de inbrenger te ondersteunen en inzichten aan te reiken. Als intervisor moet je goed kijken welke kennis en inzichten er in de groep zitten en breng je die via een methodiek naar boven. Je moet ervoor zorgen dat de groep in functie van de inbrenger refelecteert, dit moet geordend en methodisch zijn zodat je de groep kunt laten nadenken over de casus van de inbrenger. Belangrijk is dat de inbrenger zich door die reflecties gesterkt en verrijkt voelt”
“Als supervisor ga je je eigen kennis gebruiken, je gaat de groep betrekken, maar je zal vooral uit je eigen expertise reageren op dat wat ingebracht wordt. Heel vaak worden de termen door elkaar gehaald. In de praktijk gaat de intervisor of supervisor zich ook mengen en gaan de twee door elkaar. De thema’s die we bespreken zijn wel gerelateerd aan het thema intrafamiliaal geweld.”
Wat is het belang van een intervisie?
“De kracht van onze intervisie is dat we die multidisciplinair samenstellen. Ik merk dat we altijd tot verrassende inzichten komen. Intervisie met deelnemers uit hetzelfde team zorgt ervoor dat deze met dezelfde bril kijken. Intervisie met een multidisciplinair team zorgt voor verschillende visies en onverwachte inzichten, dat is echt een meerwaarde. Intervisie is dus echt belangrijk en als je die multidisciplinair kunt doen, moet je dat zeker doen.”
Waarom ben je begonnen met het begeleiden van intervisies?
“Ik heb het FJC eigenlijk leren kennen door deel te nemen aan de eerste intervisiegroep, nu bijna 5 jaar geleden. Toen ik de stap heb gemaakt naar het FJC werd er aan me gevraagd of ik zelf een intervisiegroep wou begeleiden. Ik vond dat een hele eer. Ik ben eraan begonnen, maar de eerste keren was dat toch wel met een bang hart!.”
“Ik begeleid nu de 4 intervisiegroepen (Duffel, Heist-op-den-Berg, Mechelen en Willebroek). Het is belangrijk dat we over heel het grondgebied intervisies kunnen aanbieden, daarom bieden we dat gedecentraliseerd aan. Een intervisiegroep bestaat uit ongeveer 12 deelnemers.”
Biedt het FJC ook andere vormen van intervisie aan?
“Ja, dat kan. Op vraag van een partnerorganisatie kunnen we een aanbod op maat samenstellen.”
Hoe vaak vindt een intervisie plaats?
“Voor de multidisciplinaire groepen IFG komen de intervisiegroepen vijf keer per jaar samen. Drie keer in het voorjaar en twee keer in het najaar.”
Wie brengt dan casussen in?
“Het zijn de deelnemers zelf die een casus, thema of geraaktheid inbrengen. Per samenkomst kunnen er ongeveer twee casussen besproken worden. Dat betekent dus dat er op jaarbasis ongeveer tien besproken kunnen worden, we hebben in elke groep ongeveer twaalf deelnemers dus dat wil zeggen dat iedereen om de beurt een casus inbrengt. In de realiteit zien we natuurlijk dat sommige mensen vaker iets brengen dan andere mensen. Dit is ook niet erg want alle deelnemers denken en werken actief mee.”
Hoe begin je als intervisor aan een intervisie?
“Een intervisie doe je altijd via een methodiek om de groep aan het werk te zetten. Intervisie is niet praten over een casus en zien waar we uitkomen. Intervisie gebeurt via een strikte methodiek. Via een schema proberen we om een systematisch opgebouwd gesprek te hebben over de casus. Ik gebruik daar een methodisch kader voor om het gesprek georganiseerd te laten verlopen zodat iedereen aan bod komt en dat er een meerwaarde gecreëerd wordt. Ik zet ook hard in op de positie van de hulpverlener, de positie tegenover het cliëntsysteem, de cliënt en de positie van anderen. Ik heb daar een meerjarige opleiding voor gevolgd bij de Interactieacademie, systemisch counselor, en ik heb de opleiding “intervisie geven” gevolgd. Ik zet hard in op de positie van de hulpverlener, de positie tegenover het cliëntsysteem, de cliënt en de positie van anderen.”
Welke voldoening haal je er zelf uit?
“Intervisie geven is altijd een beetje spannend, als je eraan start weet je niet altijd wat er gebracht zal worden. Het is een zoektocht naar structuur, nieuwe inbrengingen en visies. Dat lukt altijd wel. Het is natuurlijk leuk om te zien hoe de puzzel in elkaar begint te vallen en dat iedereen vanuit zijn rol kan meedenken en de meerwaarde kan meemaken.”
