De nietigverklaring van het huwelijk betekent dat het huwelijk wordt geacht nooit te hebben bestaan. De rechtbank spreekt een nietigverklaring uit.
Een huwelijk kan nietig verklaard worden als:
- de toestemming van de echtgenoten ontbrak
- een minderjarige huwde zonder dat de leeftijdsvoorwaarde werd opgeheven. Vanaf het ogenblik dat de betrokken partner of beide partners gedurende zes maanden achttien jaar zijn, kan de nietigverklaring niet meer geëist worden
- het huwelijk is voltrokken ondanks het bestaan van een huwelijksbeletsel wegens verwantschap
- er sprake is van bigamie
- de echtgenoten het huwelijk opzettelijk in het buitenland zijn aangegaan om zich te onttrekken aan de Belgische wettelijke huwelijksvoorwaarden
- het huwelijk voltrokken is door een onbevoegde ambtenaar
- het huwelijk niet in het openbaar voltrokken is
- het gaat om een schijnhuwelijk of een gedwongen huwelijk
- ...
Een nietigverklaring kan geëist worden door:
- de echtgenoten zelf
- alle belanghebbenden
- het openbaar ministerie
Wilt u zelf een nietigverklaring vragen, dan dient u een verzoekschrift in bij de rechtbank van eerste aanleg. Hiervoor neemt u het best contact op met een advocaat.
Zodra er een vonnis van de rechtbank is, waartegen geen beroepsprocedure meer mogelijk is, wordt dat overgeschreven in de registers van de burgerlijke stand in dezelfde gemeente als die waar het huwelijk werd voltrokken. Dat gebeurt op verzoek van diegene die de nietigverklaring vroeg of op last van het Parket van de Procureur des Konings als hij de vordering instelde.
De overschrijving is gratis.
Artikelen 180 tot 202 van het Burgerlijk Wetboek.
