Pat Donnez (c) Joost JoossenPat Donnez is schrijver, dichter, interviewer, performer en radiomaker. Hij is bekend van onder meer de radioprogramma's Titaantjes, Bromberen, Piazza, Zot van Elsschot en Berg en Dal op Radio 1 en Klara. (VRT/België). Hij begon zijn carrière nog bij de Mechelse stadsradio Reflex.

Pat Donnez debuteerde in 2007 met de gedichtenbundel 'Het is een mooi leven (Zolang je niet bestaat)'. Hij schrijft ook romans en toerde in  2014-15 met 'Niemand Gewurgd Vandaag' langs Vlaamse cultuurcentra. 

Zijn roman 'Lichterlaaie' is enthousiast onthaald en wordt in 2018 verfilmd.  

Hij was de eerste stadsartiest van Mechelen. Hij was actief betrokken bij het uitwerken van het Predikherenklooster tot een ‘literair wellnesscentrum’ - onze toekomstige nieuwe bib - en heeft een groot hart voor de Rik Wouters. 

Pat bracht en brengt massa’s Mechelaars samen tijdens de concerten ‘Zing mee met Kestens en Donnez.’ Lichte muziek in donkere tijden. Hij schreef stadsgedichten die in de stad te zien waren. Onder andere het gedicht 'M'.

M

M werd in het groot aangebracht op een oude kloostermuur van Het Predikheren in het Tinelpark. Op 6 mei 2023 vond de inhuldiging plaats.
Het ontwerp is van grafisch designer Jelle Jespers. En verwijst naar het klooster. Het is levend doordat de letters wat afstaan van de muur en reflecteren met schaduwen in het zonlicht. De M lijkt verweerd zoals de tand des tijds in het klooster. Voor de uitvoering van het gedicht maakte Jurgen Claesen gebruik van uitgelaserd metaal en poederlak. De letter M is uitgevoerd in cement en kalei.
Het aanbrengen van het gedicht op de oude kloostermuur is een kunstproject dat kadert in de restauratie van de Predikherenkerk, waarvoor Stad Mechelen een subsidie van 2 miljoen euro ontving uit het Fonds Culturele Infrastructuur (FOCI) en waarbij veel aandacht is voor kunstintegratie.

Beluister het gedicht

 

M

Deze stad die mij bekeerde tot losbandigheid
en leerde hoe je in donkere kroegen
kunt blijven hangen
Lichtjaren lang
Mij wees langs welke spleten en gaten geruchten zich over haar gehuchten spreiden
-’t Schijnt dat de burgemeester reptielen kweekt
-Allez
-Zijn wijf is een serpent
-Echt? Wat een vent

Deze stad hoe ik haar haat
Het geblaat van straatkakkerlakken
Ratelende afvalbakken
Haar vuile maniertjes
Vette labradordrollen in de
strooiweide aan de Kerkhoflei
Het achterlijk geklaag
over een uitheems liggende kassei

Deze stad wat heb ik haar ongeneeslijk lief
Wanneer Malinwa zestienduizend
suppporters synchroon you’ll never walk alone
zigzagzingen
en Racing gepassioneerd scandeert
Waar een Wil is, is een Weg

Of als we badend in het zweet
met beschonken ogen naar een paar  benen kijken
wadend in djellaba door de Dijle
Hoor mij ijlen

Deze stad, mijn heidens, onkuis en teder deken
Ik kruip onder u, dek me toe
Straks wil ik weer verhuizen, u verguizen
Maar nog even niet, nog lange niet…