David is 51 jaar, getrouwd en heeft 3 kinderen. Hij is van opleiding psychiatrisch verpleegkundige en heeft heel wat professionele ervaring opgedaan in deze sector. Na een korte zijsprong als hoofdverpleegkundige maakte hij de overstap naar het onderwijs. Twee jaar geleden startte hij als casusregisseur bij FJC Mechelen. Hij maakte kennis met het EFT-model van Jef Slootmaeckers (nee, hij is geen familie) en volgde de opleiding. Sinds 1,5 jaar begeleidt David vanuit Koppel-Théken cliënten van het FJC.
Wat betekent Koppel-Théken voor jou?
Voor mij is Koppel-Théken een unieke kans om in een rustige setting de dialoog tussen 2 mensen die de connectie zijn kwijtgespeeld terug op gang te brengen. Ik merk dat het rust brengt bij de koppels als ze er in slagen terug te zien wat hen verbindt.
Koppel-Théken biedt een prétherapeutisch traject. Vaak is er na het eerste gesprek een initiële verbetering, waardoor mensen te rap beslissen om de begeleiding stop te zetten. Soms is het pas na een paar maanden dat ze hervallen in oude gewoontes. In principe kunnen ze dan perfect hun traject terug opnemen bij Koppel-Théken en kan er dan gewerkt worden aan een duurzame veiligheid en doorverwijzing naar relatietherapie binnen het reguliere aanbod.
Wat was je drijfveer om ermee te beginnen?
Het EFT-model boeit me enorm. Ik ben oprecht geïnteresseerd in de interactie tussen 2 personen, wat maakt dat mensen heel spontaan en open reageren tijdens onze gesprekken. Het geeft me veel voldoening om connectie te krijgen met mensen die moeilijk bereikbaar zijn.
Wat is voor jou de meerwaarde van Koppel-Théken?
Als FJC bieden we met de koppelgesprekken voor een stuk een antwoord op het probleem van de wachtlijsten én we komen ook tegemoet aan de financiële problemen waarmee onze cliënten vaak geconfronteerd worden. Ons aanbod is snel inzetbaar én gratis. Ik kan op korte termijn interventies doen, die een impact hebben op de veiligheid binnen het koppel. Hierdoor komt er meer plaats voor hoop en verandering.
Welke meerwaarde haal je er zelf uit?
Ik vind het een enorme kans om die opleiding te kunnen volbrengen. De gesprekken met de koppels maken mij ook als mens rijker. Ik ben oprecht verwonderd over hoe open mensen zich opstellen bij mij.
Hoe gaat het praktisch in zijn werk?
Mijn collega-casusregisseurs melden een koppel aan bij mij. Ik vraag enkel minimale informatie, om zo onbevooroordeeld mogelijk te kunnen starten. Het kennismakingsgesprek doe ik samen met mijn collega. Dan maak ik een eerste afspraak met het koppel. We evalueren dit gesprek en zetten het traject al dan niet verder. Wat betreft de locatie van de gesprekken ben ik heel flexibel: op het FJC, bij de mensen thuis, buiten, … eigenlijk daar waar het gepast is en voor de mensen veilig aanvoelt. Er zit geen limiet op het aantal gesprekken.
Ik geef altijd feedback over het verloop van de gesprekken aan de collega die heeft aangemeld. De casusregisseur blijft de eindverantwoordelijke van het FJC-traject. Ik doe enkel het relationele stuk, mijn collega doet het regiestuk.
