Toen de Syrische Nareman in 2016 naar België kwam, wist ze niet waar te starten. Intussen spreekt ze vlot Nederlands, heeft ze een baan bij de VRT en weet ze hoe de Mechelaars leven en denken. Met veel dank aan Thierry, die haar via het project Samen Inburgeren op weg hielp. En Thierry zelf? Die vond het ongelofelijk interessant om een nieuwe cultuur te leren kennen zonder op reis te hoeven gaan.
“Als Chinees.” Anders kan Nareman alle administratie die bij haar aankomst in België op haar afkwam niet omschrijven. “We kregen brieven van de school, van de mutualiteit, noem maar op. Maar ik had geen idee waar ze eigenlijk over gingen. Ik probeerde wel om ze met behulp van Google te vertalen, maar dat lukte niet.”
“Dus vroeg ze het aan mij”, glimlacht Thierry. Hij stapte samen met Nareman in het project Samen Inburgeren en hielp haar met veel plezier waar nodig. “Ze wilde beter Nederlands leren en dus ging ik regelmatig bij haar en haar gezin op bezoek. Dan deed ik bijvoorbeeld ook telefoongesprekken voor haar, want dat durfde ze nog niet goed.”
Nareman is Thierry daarom nog altijd dankbaar. “Het was voor mij heel belangrijk dat mijn diploma hier erkend zou worden. Moeilijk, want het formulier dat ik daarvoor moest invullen, telde zoveel pagina’s. Het is fijn dat er dan lieve mensen zoals Thierry zijn om je te helpen. Dankzij hem is mijn diploma erkend.”
"Alleen was het onmogelijk geweest om een goede start te maken."
Thierry: “Omdat Nareman in Syrië in de mediawereld werkte, dacht ik: ‘waarom proberen we niet of ze stage kan lopen bij de VRT?’ Het resultaat is dat zowel Nareman als haar echtgenoot nu voor de VRT werken. Het is echt fantastisch om te zien hoe ze hun draai helemaal hebben gevonden. Terwijl ze hier van niets zijn begonnen.”
Nareman: “Alleen was het onmogelijk geweest om een goede start te maken. Ik kom uit een heel andere cultuur. Soms leek het wel alsof ik van een andere planeet kwam. Ik moest echt leren hoe mensen hier denken, zodat ik hen goed kon begrijpen. Ik herinner me bijvoorbeeld hoe ik enkele jaren geleden een dame hielp om de rolstoel van haar moeder in de wagen te zetten. Toen ik even later opnieuw voorbij wandelde, probeerde ze de rolstoel opnieuw uit de auto te halen. Bleek dat dat altijd al de bedoeling was en dat ik haar verkeerd had begrepen. Ze heeft me uiteindelijk wel een knuffel gegeven. (lacht) Zo zie je maar: iedereens achtergrond is anders, maar als je je best doet om elkaar te begrijpen, kan je leven alleen maar beter worden.”
