Predikherenkerk

Vanaf 2024 is de Predikherenkerk dé plaats voor voorstellingen, lezingen, expo’s en samenkomsten. Maar eerst heeft de kerk een flinke opknapbeurt nodig. Sinds 2020 pakken we de gevels, daken, binnenmuren en gewelven aan. Daarna laten we dit prachtige gebouw herleven op een bijzondere manier. We richten de kerk in tot culturele hotspot en behouden de enorme ruimte van de kerk.

Plannen

Restauratie

Eerst gebeurt de restauratie van de gevels en daken en binnenin de muren en gewelven. Net zoals in het klooster (de huidige bib) blijven de verschillende geschiedkundige fasen van het gebouw zichtbaar, inclusief de sporen van de jarenlange leegstand.

Dat zijn dan vooral de gevels in bak- en zandsteen, maar ook de bepleisterde muren en gewelven. Ook de sporen van de verbouwingen uit de militaire fase blijven bewaard. Nieuwe elementen, zoals het schrijnwerk in de ramen, leggen er een hedendaagse laag op.

Inrichting

Na de restauratie volgt de volledige inrichting als culturele hotspot. De enorme ruimte van de kerk blijft. Er zullen 130 personen kunnen genietn van een voorstelling. Technische ruimtes, sanitair en bergingen, komen als box-in-box in de zijbeuken. Bovenop deze boxen nodigt een U-vormige mezzanine uit tot ontmoetingen en allerlei activiteiten zoals tentoonstellingen, recepties enz.

De inrichting sluit aan bij de inrichting en materialen van het klooster waardoor het geheel eenheid uitstraalt zowel vanbinnen als vanbuiten. Alle ingrepen zijn flexibel en aanpasbaar door zoveel mogelijk duurzame houtbouwsystemen te gebruiken. Het ontwerp van de elektriciteit, verwarming, ventilatie en theatertechnieken houdt rekening met de erfgoedwaarde van het gebouw. Maar er zal ook een verbetering zijn, dankzij nieuwe betonvloeren met vloerverwarming, houten wandbekleding voor een goede akoestiek ... Er komen geluid-, licht- en videotechnieken die iedereen gemakkelijk zal kunnen gebruiken. Het gebouw zal uiteraard ook voldoen aan de verplichte brand- en isolatienormen.

Een belangrijke voorwaarde was ook om de Predikherenkerk toegankelijk te maken voor iedereen. Minder mobiele mensen en rolstoelgebruikers zullen vlot binnen kunnen. Voor slechthorenden is er een ringleiding (een toestel waardoor ze geen last hebben van omgevingsgeluiden in hun hoortoestel). Voor slechtzienden hielden we rekening met de verlichting en signalisatie.

Dankzij deze werken kunnen we kerken een nieuwe bestemming geven. 

Timing

• december 2020 – zomer van 2022: buiten- en binnenrestauratie
• najaar 2022 – zomer 2024: inrichting Predikherenkerk
• september 2024: opening

Historiek

Kloosterperiode

Het Predikherenklooster, waarvan de kerk een onderdeel is, heeft een rijke en bewogen geschiedenis. In 1652, een jaar na hun aankomst, kregen de Predikheren toestemming om een klooster en kleine kapel te bouwen. Het klooster kreeg vier vleugels met centraal een pandhof en een pandgang rondom. Tussen 1720 en 1735 werd de kapel, die te klein was geworden, vervangen door de huidige kloosterkerk.

Militaire periode

In 1796 sloten de Fransen het klooster. In 1802 vangt de Mechelse Commissie van Burgerlijke Gast- en Godshuizen arme bejaarden op in het klooster. Vanaf 1809 deed het klooster dienst als militair hospitaal. De kloosterkerk werd sinds 1814 gebruikt als krijgsarsenaal.

Na de Eerste Wereldoorlog was het Predikherencomplex geken als kazerne Generaal Delobbe. Die militaire functie behield het tot 1977. Er zijn nog steeds sporen van de militaire aanwezigheid, zoals de kasseivloer in de kerk en de ringen aan de muren om paarden vast te maken.

Daarna nam de stad het gebouw over en in 1980 werd het een beschermd monument.

Ligging

De kerk ligt aan de rand van de binnenstad, vlakbij het Predikherenklooster.